तओ आयरक्खा पण्णत्ता, तं जहा- धम्मियाए पडिचोयणाए पडिचोएत्ता भवइ,
तुसिणीए वा सिया, उट्ठित्ता वा आयाए एगंतमंतमवक्कमेज्जा ।
परस्स लाभमणासाएमाणे अपीहेमाणे अपत्थेमाणे अणभिलसमाणे णो मणं उच्चावयं णियच्छइ, णो विणिघायमावज्जइ
इओ विद्धंसमाणस्स, पुणो संबोहि दुल्लहा ।
दुल्लहाओ तहच्चाओ जे धम्मट्ठं वियागरे ॥
वंदणएणं भंते! जीवे किं जणयइ ?
वंदणएणं णीयागोयं कम्मं खवेइ,
उच्चागोयं कम्मं णिबंधइ,
सोहग्गं च णं अप्पडिहयं आणाफलं णिव्वत्तेइ, दाहिणभावं च णं जणयइ ।
खमावणयाए णं भंते! जीवे किं जणयइ?
खमावणयाए णं पल्हायणभावं जणयइ ।
पल्हायण भावमुवगए य सव्वपाण- भूय-जीव- सत्तेसु मित्तीभावमुप्पाएइ । मित्तीभावमुवगए यावि जीवे भावविसोहिं काऊण णिब्भए भवइ
वणंसि मूढस्स जहा अमूढा,
मग्गाणुसासंति हियं पयाणं ।
तेणेव मज्झं इणमेव सेयं,
जं मे बुहा समणुसासयंति ॥
णत्थि कालस्स
णागमो ।
खणं जाणाहि
पंडिए |
आसं च छंदं च विगिंच धीरे । तुमं चेव तं सल्लमाहट्टु । जेण सिया तेण णो सिया ।
अणागयमपस्संता, पच्चुप्पण्णगवेसगा ।
ते पच्छा परितप्पंति, खीणे आउम्मि जोव्वणे ॥
अप्पा कत्ता विकत्ता य, दुहाण य सुहाण य ।
अप्पा मित्तममित्तं च, दुप्पट्ठिय-सुपट्ठिओ ॥
णच्चा णमइ मेहावी, लोए कित्ती से जायए ।
हवइ किच्चाणं सरणं, भूयाणं जगई जहा ॥