पुज्जा जस्स पसीयंति,
संबुद्धा पुव्वसंथुया ।
पसण्णा लाभइस्संति,
विउलं अट्ठियं सुयं ॥
से असइं उच्चागोए, असइं णीयागोए । णो हीणे, णो अइरित्ते ।
णो पीहए । इति संखाए को गोयावाई? को माणावाई? कंसि वा एगे गिज्झे?
तम्हा पंडिए णो हरिसे, णो कुज्झे ।
अब्भागमियम्मि वा दुहे,
अहवोवक्कमिए भवंतिए ।
एगस्स गई य आगई,
विउमंता सरणं ण मण्णइ ।।
सउणी जह पंसुगुंडिया,
विहुणिय धंसयइ सियं रयं ।
एवं दविओवहाणवं,
कम्मं खवइ तवस्सि माहणे ॥
जे अणण्णदंसी
से अणण्णारामे,
जे अणण्णारामे
से अणण्णदंसी ।
ण तेसु कुज्झे ण य पव्वहेज्जा,
ण यावि किंचि फरुसं वएज्जा ।
तहा करिस्संति पडिस्सुणेज्जा,
सेयं खु मेयं ण पमाय कुज्जा ॥
सयं तिवायए पाणे,
अदुवा अण्णेहिं घायए ।
हणंतं वाऽणुजाणाइ,
वेरं वड्ढेइ अप्पणो ॥
मुसं ण बूया मुणि अत्तगामी,
णिव्वाणमेयं कसिणं समाहिं ।
सयं ण कुज्जा ण वि कारवेज्जा,
करंतमण्णं पि य णाणुजाणे ॥
जे उ संगामकालम्मि,
णाया सूरपुरंगमा ।
ण ते पिट्ठमुवेहिंति,
किं परं मरणं सिया ॥
कसिणं पि जो इमं लोयं, पडिपुण्णं दलेज्ज इक्कस्स ।
तेणावि से ण संतुस्से, इइ दुप्पूरए इमे आया ॥
ण वि ता अहमेव लुप्पइ, लुप्पंति लोगंसि पाणिणो ।
एवं सहिएऽहिपासए, अणिहे से पुट्ठोऽहियासए ॥
चित्तमंतमचित्तं वा, परिगिज्झ किसामिव ।
अण्णं वा अणुजाणाइ,एवं दुक्खा ण मुच्चइ ॥